Geschiedenis van het Initiatie-Avontuur van de Nieuwe Krijger

Hal Klegman

[Executive Coach, Co-Leader and Board Member of the ManKind Project International]

« Een inleiding tot de Geschiedenis van het Initiatie-Avontuur van de Nieuwe Krijger, een inwijdingsretraite voor mannen die voor het eerst in januari 1985 in Wisconsin werd georganiseerd. Deze studie is een onderzoek om te begrijpen hoe drie mannen met uiteenlopende culturen een stage hebben ontwikkeld sinds zijn oprichting meer dan 70.000 mannen naar de VS, Canada, Frankrijk, België, het UK, Duitsland, Australië, Nieuw-Zeeland, Spanje, Zuid-Afrika, Mexico, Spanje, Israël,… heeft aangetrokken,… »

Het Initiatie-Avontuur van de Nieuwe Krijger werd geboren uit de hersenen en harten van drie mannen: Rich Tosi, Bill Kauth en Ron Hering. Toen ze in 1985 het Initiatie-Avontuur van de Nieuwe Krijger creëerden, was Richard Tosi ingenieur bij General Motors in Milwaukee. Hij was kapitein geweest bij de marine van de Verenigde Staten en een officier voor elektronische wapens bij de marine en had gevechten gezien in Vietnam. Bill Kauth behaalde een universitaire graad in psychologie en was een modieuze feministische therapeut. Ron Hering was gepromoveerd op onderwijs, was universitair docent en facilitator van seminars. De marine van Tosi had weinig gemeen met Kauth of Hering.

Rich Tosi

[Co-fondateur du ManKind Project]

« Hal Klegman heeft uitstekend werk verricht in het onthullen en verduidelijken van het begin van het verhaal van het avontuur van de Nieuwe Krijgers. Het is alsof wij, die destijds betrokken waren, verschillende en vaak tegenstrijdige versies hadden van wat er echt gebeurde. Hal’s ongelooflijke vermogen om naar ons allemaal te luisteren, zowel met zijn geest als met zijn hart, is een echt geschenk. Daarna weefde hij geduldig en bekwaam de draden om een nauwkeurig historisch beeld te vormen. Ik lees graag het verhaal van Hal omdat het mijn persoonlijke ervaring weerspiegelt en tegelijkertijd geeft het me een breder beeld van wat anderen tegelijkertijd hebben ervaren. Bedankt Hal. »

Meer info

Bill Kauth

[Co-fondateur du ManKind Project]

« De vrouw met wie ik uitging was de president van de Wisconsin Association of Feminist Therapists. Ik definieerde mezelf als een feministische therapeut, omdat het eerlijk gezegd in de jaren 70 de energie van het moment was. Het was de energie van persoonlijke groei. Ik zag dat deze mensen zeer geavanceerde wezens waren en daar wilde ik deel van uitmaken. En dus noemde ik mezelf echt een feministische therapeut, wat eigenlijk betekent dat ik authentiek was met mijn klanten en dat ik geen kunstmatige grenzen had gesteld. Dus nodigde ze me uit voor deze tweejaarlijkse bijeenkomst van alle feministische therapeuten in Wisconsin. Voor zover ik me kan herinneren was ik de enige aanwezige feministische therapeut die een penis had ! (Ik heb het niet gecontroleerd).”

Meer info

Ron Hering

[Co-fondateur du ManKind Project]

Ron Hering was een fervent verdediger van mannen die hun emoties onder ogen zien en besluiten afstand te nemen van het beeld van “de oude krijger”. Hij werd gedood door de handen van zijn schoonvader in een zelfmoordmoord na een hechtenisgeschil in mei 1993.

Kwetsbaarheid is de bakermat van liefde, verbondenheid, vreugde, moed, empathie en creativiteit. Het is de bron van hoop, empathie, verantwoordelijkheid en authenticiteit. Als we meer duidelijkheid in ons leven of een dieper en betekenisvoller spiritueel leven willen, is kwetsbaarheid de manier” [Dr. Brené Brown volgens de onderzoeken van Ron Hering]

Meer info

De context – vruchtbare grond voor mannelijk werk

In de jaren zeventig en tachtig debatteerden psychologen en sociologen hartstochtelijk over gender en genderrollen. Boeken zoals die van Dr. Herb Goldberg, “De risico’s van het mannelijk zijn, de mythe van mannelijk privilege overleven” (1976) en die van Dr. Ken Druck, “Geheimen bewaard door mannen”, waren de eerste die suggereerden dat zelfs als de feministische revolutie in volle bloei was, het emotionele en spirituele leven van mensen verstoord was en aandacht verdiende. In haar boek “Intimate Strangers” uit 1983 ging dokter Lillian Rubbin in op de veranderende rol van mannen en vrouwen. Ze schreef: “De zoektocht naar persoonlijke verandering zonder inspanningen om de instellingen waarin we leven en groeien te veranderen, zal slechts op een beperkt niveau worden bereikt” Dus de behoefte aan maatschappelijke verandering naast persoonlijke ontwikkeling was zeker een onderwerp voor reflectie voor therapeuten zoals Bill Kauth en universiteitsprofessoren zoals Ron Hering. Onderzoekers zoals Herb Goldberg liepen voorop in de academische reactie op de vrouwenbeweging. Bovendien had Justin Sterling het weekend “Mannen, seks en macht” ontwikkeld. Waar waren mannen naar op zoek? Wat verwacht de samenleving van mannen? Het Initiatie-Avontuur van de Nieuwe Krijger werd geboren op het kruispunt van een behoefte aan persoonlijke en sociale verandering voor mannen.

Amerikaanse initiatie

Au dix-neuvième siècle les groupes américains d’initiation masculine étaient tellement importants qu’on a estimé que 70.000 loges fraternelles existaient. « En 1896, une population totale de dix-neuf millions d’hommes adultes a donné lieu à cinq million et demi de membres dans des groupes fraternels ». L’ Aventure du Nouveau Guerrier est une version actualisée d’une tradition américaine, une société secrète masculine. Le livre de 1989 de Mark Carnes « Rituel secret et masculinité dans l’Amérique victorienne » parlait de ces sociétés initiatiques américaines précoces comme étant d’abord basées sur l’initiation et sur très peu d’autre choses. Des cérémonies sophistiquées, des costumes et progressivement des niveaux plus élevés d’initiation prenaient tellement de temps qu’il n’en restait plus pour socialiser.10 La première Aventure Initiatique du Nouveau Guerrier n’envisageait rien d’autre au-delà de l’expérience du week-end lui-même et il ne s’agissait ni d’un rite sophistiqué ni d’une affaire de costumes. C’était une expérience de séparation du monde ordinaire à beaucoup d’égards comme ces autres expériences précoces américaines étaient une expérience de séparation des aspects ordinaires de la vie.

De nieuwe krijger opleiding als initiatie

Een principe van het Initiatie-Avontuur van de Nieuwe Krijger was een weekendlange, inleidende, ervaringsgerichte en inwijdingsbijeenkomst van mannen met aandacht voor diepgaande zelfanalyse. Deze inwijdingsvorming werd gemodelleerd – onbewust eerst en later vrijwillig – grotendeels op het intercultureel onderzoek van Joseph Campbell. Het gebruikt de stadia van inwijding die zijn: scheiding, afstamming, beproeving en terugkeer naar de gemeenschap van ingewijde mannen.

Dit deel van de initiatie genoemd door Campbell the Hero’s Journey was een integraal onderdeel van de New Warrior Training en het New Warrior Adventure werd evenveel door de Hero’s Journey als door GUTS genoemd. De reis van de held was in deze context een innerlijke zoektocht om tegen zijn innerlijke draken te vechten. Het principe was dat een man niet tegen de draken van de wereld kon vechten voordat hij had gevochten en de zijne had verslagen. In het Initiatie-Avontuur van de Nieuwe Krijger werden deze demonen voorgesteld door “schaduwen”. In de Jungiaanse psychologie is “de schaduw” dat deel van de persoon dat verborgen, onderdrukt en geweigerd is. De mythen van Gilgamesj, de Odyssee en Perceval worden vaak beschouwd als symbolisch voor de reis van elke man. Het Initiatie-Avontuur van de Nieuwe Krijger vond plaats in een veilige omgeving, in een rituele ruimte. Het frame of de “container” is een metafoor voor de smeltkroes van de alchemist, een container die het energetische transformatieproces kan bevatten. Deze processen moesten emotioneel veilig en psychologisch suggestief zijn voor de rituele ruimte. De laatste is een plaats, vrij van banale of gewone realiteit, waaraan een symbolisch of heilig doel door het raamwerk is verleend. In het genezingswerk van mannen is dit een gebied dat zich vaak bevindt in een natuurlijke openluchtlocatie waar mannen zich kunnen bevrijden van de invloeden van de beschaving in een omgeving die veilig en gezegend is, vaak door middel van ritueel. Het initiatie- en genezingswerk van andere mannen vereist energie in fysieke, emotionele en spirituele termen, hetgeen een aanzienlijk kader vereist. De inwijding van mensen, zoals hier voorgesteld, is een proces voor het overbrengen en vormgeven van een gezond begrip van wat een mens betekent. Dit omvat riten, activiteiten en ceremonies die zijn ontworpen om een betekenisvol gevoel van verbondenheid en mannelijke identiteit te creëren. Dit heeft niet dezelfde betekenis als de term “overgangsriten”, die de maatschappelijke en culturele functie van ceremonies impliceert, zoals beschreven door Arnold Van Gennep in zijn vlaggenschipwerk “Rites of Passage” uit 1909. De initiatie zoals gebruikt om het Initiatie-Avontuur van de Nieuwe Krijger te beschrijven is gericht op de persoonlijke en psychologische impact van het apparaat op het individu.

Robert Moore

[Journaliste]

« Het kan zijn dat in de vijfentwintigste eeuw een oudste dit verhaal aan een groep kinderen vertelt: in de laatste jaren van de twintigste eeuw werd een kleine groep mannen van verschillende rassen en omstandigheden wakker, keek rond en zag hoe de tijden waren. Ze zagen hoe hopeloos de situatie was en hoe klein de kans was dat ze het werk konden doen dat moest worden gedaan, maar ondanks dat zeiden ze ‘ja’ tegen de uitdaging. Kinderen, ook al kunnen we hun namen niet onthouden, we zijn ze eeuwig dankbaar. »

Meer info

Beschrijving van de initiatie

Joseph Campbell dacht na over de initiatie en bood verschillende voorbeelden uit primitieve samenlevingen. Hij spreekt over de initiator als “De wijze oude man van mythen en verhalen wiens woorden de held ondersteunen [te worden ingewijd] …”. Verder stelt Campbell dat: “het echte effect van deze [riten] was om mensen door deze moeilijke drempels van transformatie te leiden, die een verandering vereisen, niet alleen in de bewuste maar ook onbewuste modellen van het leven”. Bij het bespreken van de rol van initiatie en de centrale rol in de menselijke ervaring, stelde Robert Moore voor dat het woord initiatie zoals gebruikt door de Jungians zou kunnen worden vertaald als “transformatie”. Moore schrijft: “Initiatie is het proces van sterven en herboren worden. Dit archetype is zo krachtig in het menselijk leven dat het in alle ervaringsgebieden voorkomt. Als je dit archetype eenmaal hebt herkend, beginnen een aantal vragen die je jezelf hebt gesteld hun plek te vinden.

Robert Bly

[Schrijver]

« Op 35-jarige leeftijd ontdekt de man dat de beelden van de oprechte man, de harde man, de echte man die hij op school ontving, niet werken in het leven »

Als een vader, die de hele dag afwezig is, om zes uur ‘s avonds terugkeert, profiteren zijn kinderen van zijn humeur, maar niet van zijn opleiding »

Meer info

De vergeten inwijding

Robert Bly zei over inwijding in de moderne cultuur: “Dit ontbreekt in onze cultuur. … Het gebeurt niet vanzelf en het gebeurt niet alleen omdat een jongen zijn kom ontbijtgranen eet. En alleen mannen kunnen dit werk doen. ‘ Michael Greenwald, een van de oprichters van het New Warrior Network, de voorloper van Mankind Project International, schreef dat initiatie uiteindelijk gaat over het herstellen van volwassen mannelijkheid in de wereld. “Volwassen mannelijkheid moet worden teruggewonnen door de moderne wereld. Zijn virtuele afwezigheid in technologisch geavanceerde samenlevingen heeft, volgens het standpunt van de auteur, geresulteerd in een van de ernstigste morele crises die de westerse beschaving hebben getroffen. De terrestrische bevolking heeft binnen handbereik de middelen om een virtuele utopie te creëren. Maar het ontbreekt ons aan de collectieve wil om eenvoudig het verdwijnen van hele culturen als gevolg van hongersnood of ziekte te voorkomen. In onze wereld is genocide nauwelijks te zien. Verkrachting wordt zowel gebruikt als een pathologisch instrument van mannelijke expressie als van etnische oorlogvoering. We willen de prestaties chemisch verbeteren (met onder andere antidepressiva en steroïden) ten koste van het accepteren van onze menselijke grenzen. We erkennen wereldwijde vervuiling en vreselijk hoge kindersterftecijfers. Geweld is de voorkeursroute geworden voor interpersoonlijke conflicten. In dit alles zien we dat volwassen mannelijkheid in zijn geheel volledig is vergeten en dat een “jongenspsychologie” dominant is. “

De herontdekte inwijding

Hering, Tosi en Kauth kunnen worden gezien als herontdekkers, zij het onvrijwillig, van inwijding. Het New Warrior Initiatory Adventure vervulde een maatschappelijke behoefte en een historische missie. De behoefte ligt voor de hand: als mannen, 22.000 van hen, het aanbod niet nodig hadden gehad, zouden ze niet zijn gekomen en zou de samenleving het voortbestaan van de organisatie niet hebben ondersteund. In de inleiding van het boek “The Secrets Men Keep” schreef Dr. Ken Duck: “Mannen vandaag zijn de bewaarders van de best bewaarde geheimen. We leven geheime emotionele levens, vaak verborgen, zelfs voor degenen van wie we houden en die we vertrouwen, onze grootste angsten en onzekerheden, evenals onze meest waardevolle dromen.34 “Een van deze geheimen gaat over betekenis en de diepe culturele en emotionele betekenis van initiatie. De historische missie dateert uit Henderson’s bewering over het bovenstaande citaat van ‘herontdekken’. Veel ontdekkers zijn zich niet onmiddellijk bewust van wat ze hebben gevonden. Het is niet abnormaal. Columbus wist niet dat hij Amerika had ontdekt. Evenzo wisten Tosi, Kauth en Hering niet dat ze de initiatie opnieuw hadden uitgevonden. Hun doel was om mannen een hulpmiddel te geven om ‘iets’ te doen.

Douglas Gillette

[Ecrivain]

« Jungiaanse analisten Robert Moore en Douglas Gillette herdefiniëren de eeuwenoude concepten van mannelijkheid en beweren dat volwassen mannelijkheid niet beledigend of dominant is, maar generatief, creatief en empowerment van zichzelf en anderen. Moore en Gillette definiëren duidelijk de vier volwassen mannelijke archetypen die door de Geschiedenis heen in de mythe en literatuur opvielen: de koning (de energie van een rechtvaardige en creatieve orde), de krijger (de energie van actie agressief maar niet gewelddadig), de tovenaar (de energie van inwijding en transformatie) en de minnaar (de energie die contact maakt met elkaar en met de wereld), evenals de vier onrijpe patronen die interfereren met mannelijk potentieel (goddelijk kind, oedipaal kind, bedrieger en held) »

Meer info

De invloed van de oorspronkelijke Amerikanen

Er zijn ook een aantal dingen geïntegreerd in het New Warrior Initiatory Adventure die rechtstreeks uit de cultuur van indianen komen: het gebruik van totemdieren voor namen, het gebruik van de spreekstok om aan te geven wie toegang heeft tot spraak, zegt u: “Ho! Om aan te geven dat een man is uitgesproken en de zweethut heeft opgenomen, een inheems ritueel. Er waren een aantal negentiende-eeuwse inheems-Amerikaanse geïnspireerde broederlijke organisaties zoals “The Order of the Red Men” en er waren jeugdorganisaties zoals “The Daughters of the Campfire” die tradities gebruikten en inheemse Amerikaanse kleding of die hun eigen stijl hebben uitgevonden en deze als “Indisch” hebben bestempeld. Vooral de kampvuurmeisjes schaamden zich er in het begin van de twintigste eeuw niet voor, met hun nadruk op de rol van vrouwen als vrije bedienden in de beloning van hun man. In zijn boek “Playing Indian” schrijft Philippe Deloria: “Indiase rolmodellen toonden het verschil tussen natuurlijke huishoudelijke taken en onnatuurlijk werk buitenshuis. De dochters van het kampvuur … claimden een transcendent bestaan als een uitdrukking van universele vrouwelijke opvoeding en thuisbouwactiviteiten. …. Kampvuurconstructies bestonden buiten de verhalen van nationale Geschiedenis en sociale evolutie, integendeel, zwevend in een oer-historische leegte. ”

In de zoektocht naar middelen om de barrières tussen het wereldse bestaan en de ervaring van het New Warrior Initiatory Adventure te slechten, deden de oprichters wat anderen vóór hen hadden gedaan: zonder vooraf bewuste ideeën over het gevolg van hun actie. op de traditionele mensen, ze toegeëigend riten van Amerindiaanse stijl; wat andere groepen in de grondwet van het begin en midden van de jaren tachtig met soortgelijke doelen hadden gedaan. Deloria schrijft opnieuw: “De New Age-beweging heeft bijvoorbeeld een geavanceerde mix van interpersoonlijke psychologie, groepstherapie en intuïtieve training ontwikkeld in indelingen die getint zijn met het Indianisme. Buiten verzameld, de fanas van de mannelijke beweging gemaakt en droeg maskers, kozen de namen van de dieren die hen vertegenwoordigden (meestal grote mannelijke dieren), passeerden elkaar een “pratende stok” toen ze elkaar vertelden onderdrukte verhalen en mediteerde alleen in de natuur in een soort zoektocht naar een doorgewinterde visie. … Vrouwengroepen hadden vergelijkbare verbindingsrituelen, vaak georganiseerd rond een essentialistische visie op de basisverbinding van vrouwen met het land. En natuurlijk zijn New Age-volgers van beide geslachten verbonden met elkaars culturele kennis in situaties variërend van lezingen in klashotels tot zweettenten thuis. ” Bill Kauth zei dat hij “instinctief” wist dat de zweettent een goed idee was. Hij herinnert zich Charles Chips, een man uit Milwaukee, die zweettenten voor iedereen organiseerde. In het najaar van 1984 woonde Bill een van deze sessies bij en besefte hij dat het soort weekend dat hij van plan was zo’n ceremonie nodig had. Hij presenteerde het idee aan Tosi en Hering die deze behoefte bevestigden. Het lijkt erop dat Hering zich in staat voelde om alles te doen door “kracht op de bodem van zijn broek” en zich vrijwillig meldde als de waterschenker van de eerste zweettent – de rite van stromend water uitvoeren op de hete stenen en richt elk van de gebedstorens. Kauth herinnert zich: “We wisten niet wat we aan het doen waren, en ik had niet het gevoel dat ik het kon doen, en Ron was klaar om daar te zitten en me voor te stellen dat ik het zou doen.

Dus zat ik naast hem en zei: “Ron, Ron, dit is de derde ronde … het is de zegeningsronde! Zei: “Oké mannen, nu gaan we de derde ronde beginnen, de zegeningsronde.” “Het gebeurde op deze manier gedurende twee jaar, waardoor je een idee krijgt van zowel het geniale als het grappige dat Ron was.”

Hoewel Kauth Hering misschien hersenloos heeft gevonden, en Tosi Kauth misschien gevaarlijk heeft gevonden, hebben ze toch meegewerkt aan de organisatie van dit ‘ding’ voor mannen in januari 1985. Zeventien mannen hebben dit weekend bereikt. Het heette niet het New Warrior Initiatory Adventure, het was het “Wild Man Weekend”. Bill Kauth herinnert zich een bepalende reactie op de naam: “Ik noemde het het” Wild Man Weekend “.

Ik kende Robert [Bly] genoeg om hem een brief te schrijven met de tekst: “Robert, we hebben net een mannenweekend gehad en het was geweldig. Het heette “het weekend van de wilde man”. Mijn idee was dat hij heel gelukkig zou worden … vaderfiguur … “Pap, kijk hier eens. We hebben dit weekend gedaan. ” Hij heeft deze kaart aan mij teruggegeven. Ik heb het nog steeds ergens. Ze zei: “Beste Bill, goed gedaan, goed gedaan. Ik ben blij dat je dat doet … En gebruik alsjeblieft niet de naam “wild man” omdat de media erop zullen springen en het vernietigen. … wat een voorgevoel was van 1992-93 toen Marvin Allen het in Texas gebruikte en de media het in beslag namen en vernietigden. Dus op voorstel van Robert veranderde ik de naam in “New Warrior Initiatory Adventure”. Ik dacht dat we een zekere felheid nodig hadden, een stoere mannelijke; er was iets rond het zachte mannelijke dat niet langer tot mannen sprak ‘. Het werd voor de tweede keer georganiseerd in april 1985 en werd “New Warrior Initiatory Adventure” genoemd. In 1987 werd een groep mannen uit Chicago gesponsord om een ”New Warrior Initiation Adventure” te sponsoren en zo werden de zaden van het “New Warrior Network” geplant. In februari 1988 werd het New Warrior Network “the Mankind Project”. Wat begon met zeventien mannen in Wisconsin is tegenwoordig een internationale organisatie aanwezig in meer dan 21 landen. Vanaf juni 2008 hebben meer dan 38.000 mannen het New Warrior Initiatory Adventure voltooid en er zijn meer dan 70.000 “New Warriors” in 2020.

Aanvullende lezingen

Joseph Campbell, “Le héros aux mille et un visages” (The Hero with a thousand faces) 1949.

Stephen Gilligan et Robert Dilts, “Le voyage du héros – Un éveil à soi-même” (The Hero’s Journey: a Voyage of Self-Discovery) 2009.

Robert Bly “L’homme sauvage et l’enfant. L’avenir du genre masculin” (Iron John: A Book About Men) 1990.

INREE – Des Hommes authentiques – Magazine “Air du temps”

Carl Gustav Jung – Charles Kerényi, “Introduction à l’essence de la mythologie” 1941.