Herman
Toen ik de vijftig naderde wou ik iets doen om die overgang te markeren. Ik dacht eerst aan een verblijf in de woestijn maar toen vertelde een bevriend therapeut me over de nieuwe krijgers. Ik had al eens een workshop voor persoonlijke groei gevolgd maar voor mijn vijftigste verjaardag wou ik verder gaan. Ik had gehoord dat het hard was, maar dat maakte me niet bang, integendeel. Ik wou iets strafs. Ik dacht dat het fysiek zwaar zou zijn, meer dan het in werkelijkheid was. Ik heb mezelf beter leren kennen. Ik besefte dat ik een angstig persoon ben, dat ik handel in functie van mijn angsten… Angst om mijn gevoelens, om mijn mening uit te drukken … Ik weet nu dat als er iets in mijn leven niet gaat, dat meestal niet de fout van anderen is.
Ik leerde als man dat je zelf verantwoordelijk bent voor wat je overkomt
Dat ik het meestal zelf uitgelokt heb. De enige persoon die er iets aan kan doen ben ik. Dat is geen comfortabel besef. Het is veel gemakkelijker om te denken dat wanneer iets misgaat, dat zo is omdat niemand me begrijpt, omdat niemand mijn inspanningen ziet. Ik heb geleerd dat het niet het leven is dat ondankbaar en hard is maar dat een man zelf verantwoordelijk is voor wat hem overkomt. De initiatie is heel confronterend, ik heb mensen gezien die flink dooreen geschud waren. Het is niet aan mij om te oordelen maar ik heb de indruk dat het vooral diegenen met een groot ego zijn die het het moeilijkst hebben, want het is het ego dat het meest moet incasseren.
Ik ben zes en dertig jaar getrouwd. Sinds mijn initiatie is de communicatie met mijn vrouw veranderd. Ik durf het te zeggen als iets voor mij niet kan en ik hoor haar kritiek ook beter, ik kan er naar luisteren zonder meteen in de verdediging te gaan en ik kan haar beter begrijpen. Dat is misschien een vorm van wijsheid.
Hans
In 2006 ben ik door puur toeval met MKP in aanraking gekomen.
Een dierbare vriend van mij woont in Californië en om de vriendschap levendig te houden ga ik eens per twee jaar naar de VS om een weekje met hem en zijn gezin door te brengen. Daarbij is het traditie dat we enkele dagen met z’n tweeën op pad gaan en dan iets avontuurlijks doen. Skydiven, zeilen, gewoon rondtrekken of een stad bezoeken het maakt niet uit. De lol is om samen iets te beleven.
In 2006 kwam hij met het idee om een New Warrior Training Adventure te doen. Hij was daar zelf via een goede vriend mee in contact gekomen en had de training zelf ook al gedaan. Hij was super enthousiast “Hans dit is echt heftig en wordt echt het grootste avontuur dat je ooit hebt meegemaakt”.
Ik had al direct een negatief oordeel alleen al door de naam Warrior. Mijn associatie daarbij was iets van een soort militaristisch spelletje en daar had ik echt absoluut geen trek in. Hij probeerde me hardnekkig uit te leggen dat het dat absoluut niet was maar mijn weerstand verminderde geenszins. Ook toen ik de website van MKP bekeek bevestigde dat eerder mijn oordeel en zag ik mijn weerstand toenemen. Het was ook nog eens een voor mij serieuze som geld die voor het weekend moest worden neergeteld en voor iets dat toen in mijn ogen zo obscuur was had ik dat echt niet over.
Mijn vriend bleef aandringen maar ik was standvastig in mijn standpunt. Op een gegeven moment echter heeft hij mij vanuit de VS gebeld en gezegd “Hans ik vind dit zo belangrijk dat jij dit doet, ik betaal voor jou de training, je hebt niets te verliezen maar veel te winnen”. Ik waardeerde het gebaar en zou er nog eens over nadenken. De dagen erna groeide het besef dat hij het kennelijk echt belangrijk vond als hij zelfs de kosten voor mij wilde dragen en vond ik dat ik zijn oordeel moest vertrouwen. Ik heb hem teruggebeld en aangegeven dat ik zijn aanbod accepteerde maar dat ik hem zou terugbetalen als de training de moeite waard zou zijn. Ik ben toen met veel scepsis naar Santa Cruz afgereisd. Het zou het meest intense en spiritueel verrijkende weekend worden dat ik ooit heb meegemaakt.
Zelden heb ik me zo open kunnen stellen naar mezelf en naar andere mannen toe. Nooit eerder had ik zo diep en eerlijk naar mezelf gekeken en onder ogen gezien wat mij in het leven tegenhield om authentiek te zijn. Voor het eerst werd mij de gelegenheid en de hulp geboden om mijn eigen kwetsuren te helen en in mijn mannelijke kracht te staan.
De mannelijke kracht van de Koning, de Minnaar, de Magiër en de Krijger. Niet een militaristische krijger, absoluut niet. Een spirituele krijger die zijn eigen strijd aangaat en die daarin daadkrachtig is. Een man die een hoger doel dient dan zijn eigen belang, een man die in staat is om zijn omgeving te begrijpen, een man die zich bewust is van zijn gevoelens, een man die compassie heeft voor anderen en zorgzaam is voor de wereld. Een man die zijn verantwoordelijkheid neemt en integer en authentiek is. Dat is de man die ik wil zijn. Dat is waar MKP voor mij voor staat.